De zomervakantie was begonnen. Om dit te vieren hield @bestofyabooks een winactie op hun instagram account. Ze gaven een gesigneerd exemplaar van 'zij en ik' en 'wat zou martin doen' weg. Ik was natuurlijk helemaal enthousiast en liet een reactie achter. Om er een paar dagen later achter te komen dat ik 'zij en ik' had gewonnen! Ik had er veel goeds over gehoord en was erg benieuwd. Liefdesdriehoeken zijn normaal niet zo mijn ding. Is dit een uitzondering?

Het verhaal 

Jupiter en haar buurjongen Courtney zijn al elf jaar beste vrienden, maar alles verandert als de mooie, sprankelende Rae hun leven instapt.

Courtney 'Coop' Cooper: Gedumpt. Nog een keer. Normaal zou ik het niet erg vinden, maar op dit moment negeert mijn beste vriendin Jupiter Sanchez me om een of ander meisje te appen.
Rae Evelyn Chin: Ik ben het 'nieuwe meisje', maar Jupiter en Courtney laten me voelen dat ik hier thuishoor. Ik wil hem kussen. En haar ook.
Jupiter 'Jupe' Charity-Sanchez: Het enige wat erger is dan het verliezen van het meisje dat je liefhebt aan een jongen, is haar verliezen aan jouw jongen. Ik moet iets doen.

Eén verhaal. Drie kanten. Geen gemakkelijke oplossingen. Als het gaat om liefde, aantrekkingskracht en relaties, is niets eenvoudig.

Mijn leeservaring 

Normaal heb ik een hekel aan driehoeksverhoudingen. En dan met name de liefdesdriehoek. Toch had ik goede hoop voor 'zij en ik'. De personages zijn namelijk niet allemaal hetero. In het boek stond vriendschap centraal en daaromheen het labelen van mensen. Het ging heel erg om de geaardheid van de personages. Valt ze op mannen of vrouwen. Of toch allebei?

Dit gaf het verhaal een andere twist. Vond ik dit een leuke twist? Ik weet het niet. Ik ben namelijk geen fan van mensen labelen. Iemand is gewoon zichzelf en dat is genoeg. Het maakt mij niks uit op wie iemand valt!

Toen ik het boek in handen had, snapte ik de omslag niet. Muziek en basketbal? Het leek een bij elkaar geraapt zooitje. Maar nu snap ik het!

Het boek is namelijk opgedeeld in drie delen. Eerst lezen we het verhaal vanuit Courtney zijn perspectief. Hij doet aan basketbal (en oranje is zijn lievelingskleur). Zijn hoofdstuktitels zijn gewoon de eerste zin. Geen poespas.

Het tweede stuk lezen we vanuit Rae. Rae maakt net als haar moeder kruiswoordpuzzels. Haar hoofdstuktitels zijn moeilijke woorden. Woorden die niemand eigenlijk gebruikt. Gelukkig staat onder het woord ook de verklaring. Door die ingewikkelde woorden weet je al een beetje over wie of wat het hooofdstuk gaat. 

En tenslotte deel 3, je raad het al, vanuit Jupiter haar perspectief. En de enorme Queen-fan als ze is, beginnen haar hoofdstukken met een songtitel van Queen. Met daaronder het album en jaartal. Ik raad je aan om de liedjes te luisteren tijdens het lezen! Het boek gaat zo veel meer leven. De sfeer wordt nog beter weergegeven.

"Door de muziek gaat het verhaal leven!"

Tijdens het lezen probeerde ik er achter te komen wie ik nou het gemeenste vond. En ik kon het niet laten om een spelletje kiss, marry, kill te spelen. Ik wist dat Courtney wel oke was, met hem zou ik trouwen.

(Gender, seksuele en romantische voorkeur achterwege latend. Ik kijk puur naar het gedrag van de personages).

Maar de andere twee. Ik kan nogsteeds niet echt besluiten wie ik zou zoenen en wie vermoorden... als het kon zou ik Courtney trouwen én zoenen. En beide meiden gewoon maar vermoorden. I just can't. Als je het boek gelezen hebt snap je precies waarom ik dit besluit neem. Maarja ik moet kiezen.

Dus ik trouw met Courtney omdat hij loyaal is. Dan zoen ik Rae (met toestemming, geen aanranding ofcourse haha), die zat zelf gewoon in de knoop. En Jupiter vermoord ik. Wat een kreng was dat. Courtney zo veel jaren kwellen, jaloers gedrag, doen alsof Coop haar eigendom is. Niet willen toegeven. Nee zo iemand wil ik niet in mn leven.

Conclusie 

Een boek over seksuele voorkeur, hokjes, vriendschap en bedrog. Het is weer gebleken dat liefdesdriehoeken niet mijn ding zijn! Toch vond ik het geen slecht boek. Er zaten wat afgezaagde elementen in, maar de verhaallijn klopte. Door de toegevoegde muzieknummers in deel 3 kan ik het boek zeker waarderen.