Recensie: Bij ons thuis - Ellen Brudet
Met illustraties van Maruga Koops
Het verhaal
Vrolijke en herkenbare voorleesverhalen vol kleur en diversiteit. Waar ieder kind zich in kan herkennen!
Nine en Mella spelen het liefst met alle kinderen uit de buurt. Ze bouwen een buurtbieb, houden een opruimfeest in het park en bakken heerlijke pasteitjes. Als het regent spelen Mella en Amir superheld, maar Nine wil geen held zijn, ze is liever iets stormachtigs anders… Als Mella voor het eten nergens te bekennen is, trommelt Nine iedereen op om hem te zoeken, en dan schuiven ze ook maar meteen aan tafel voor papa’s lekkerste roti.
Mijn leeservaring
Dit voorleesboek voelt als een warme knuffel. Iedereen is welkom. Iedereen is geaccepteerd. En dat was zo mooi om te zien.
Bij ons thuis volgt een groep kinderen met zeer gevarieerde gezinssamenstellingen. Twee papa's, een witte mama en gekleurde papa, alleenstaande ouders. Dit boek heeft het allemaal. Ook de kinderen zien er heel divers uit. Zowel qua huidskleur als handicap. Zo is er bijvoorbeeld een meisje met vitiligo, een jongen met mooie vlechtjes in een rolstoel. Een meisje met syndroom van down en een gezicht vol vrolijke sproetjes.
Positieve impact
De focus van deze verhalen ligt op verbinding, samen zijn, goed zijn zoals je bent en een positieve impressie op de wereld achterlaten.
Zo organiseren de kinderen een modeshow voor hun ietwat chagrijnige buurvrouw en komen ze er achter dat die hele heftige migraine aanvallen heeft. En dat ze daarom soms zo chagrijnig zegt dat de kinderen niet zo'n herrie moeten maken. De buurvrouw zegt dat ze gaat proberen om niet zo bozig te doen. En de kinderen zeggen graag rekening met haar te houden. Ooh wat was dit verhaal wholesome!
Ze ruimen het park op; het milieu komt aan bot. Want al dat rondzwervende afval is natuurlijk niks.
En daarnaast maken ze een buurtbieb, zodat kinderen met minder geld ook boeken kunnen lezen. En ik vond het zo fijn dat er ook bij financiële verschillen wordt stilgestaan. (En er wordt even aandacht geschonken aan de hoogte van de bieb. Veel mini-biebjes kan ik niet eens bij in de rolstoel, die zijn dan veel te hoog En dat is natuurlijk jammer. De kinderen kiezen de juiste hoogte zodat ook kinderen en mensen in een rolstoel volop gebruik kunnen maken van de buurtbieb!
Rolstoel representatie
Speciaal wil ik nog even stilstaan bij de rolstoelrepresentatie. De illustraties waren echt uitmuntend. Het klopte helemaal!! En ook hoe Mike werd betrokken en zelf dingen ondernam was top. Zo maakt Mike het looppad schoon in het park, het stuk wat voor hem goed begaanbaar was. Hij was niet zielig, kreeg geen speciale behandeling. Hij was net als de andere kinderen. Echt heel goed gedaan.
Cultuur
Voor mij waren de cultuurdingen vooral heel leerzaam. Ik heb echt dingen geleerd en dat vind ik leuk! Zo weet ik nu dat rotipannekoeken eigenlijk rotivellen heten. En dat So So Lobi, een Surinaamse spreuk, 'alleen maar liefde' betekent. Wat een mooi gezegde zeg!
Conclusie
Dit boek is echt een aanrader voor elke kleuterklas en zorgt voor een knus voorleesmoment tussen ouders en hun kleuter. Maar stiekem is dit boek ook heel leuk voor grotere kinderen. Kinderen leren over inclusie, diversiteit, vriendschap, verschillende gezinssamenstellingen, verschillende culturen en boven alles over saamhorigheid. Ik raad dit boek dan ook aan iedereen aan. Als je voor de Kinderboekenweek maar één titel koopt, laat het dan deze zijn!
* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Reactie plaatsen
Reacties