Recensie: Als vuur - Sara Lövestam
Vertaald door Femke Muller
Een zwoele zomerse connectie
Content warning:
Het verhaal
In Stockholm zouden de wegen van Anna en Lou elkaar nooit gekruist hebben. Maar bij toeval nemen ze dezelfde veerboot naar een eilandje aan de Zweedse kust. Anna brengt er van jongs af aan haar zomers door en voelt zich thuis op het eiland, maar Lou was duizend keer liever naar Spanje gegaan.
Als Anna haar meevraagt voor een tochtje met de boot, zegt Lou tot haar eigen verrassing ja. Die zomer, ver van alles, vallen de verschillen weg.
Mijn leerervaring
Als vuur is een dun boekje. Er gebeurt niet bijzonder veel maar het omvat een hele hoop. Dit is een boek wat je alle besef van tijd doet vergeten. Ik las het in een dag uit maar het voelde alsof ik weken weg was geweest. Het bracht me kalmte. Regelmatig zijn boeken een emotionele rollercoaster. De emoties van Lou en Anna stonden centraal maar het voelde ingetogen. Het deed me qua stijl denken aan 'Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het universum'.
De hoofdstukken werden met een wisselende focus op Lou en Anna verteld (wisselend personale verteller). Daardoor merk je als lezer goed de grote verschillen tussen Anna en Louise. Anna heeft het niet breed, ze leven van haar vaders uitkering, hij kan namelijk niet werken in verband met zijn rug. Lou komt juist uit een superrijk gezin, je weet wel, eentje met meerdere vakantiehuizen.
Anna en haar vader zijn een tijd met z'n tweetjes, na het overlijden van haar moeder en sinds haar broer uit huis is. Hun communicatie is oké, maar over gevoelens hebben ze het niet. Hun vakantiehuisje is krakkemikkig. Haar vader belooft al jaren om het te repareren maar het gebeurt steeds maar niet. Anna schaamt zich voor haar huis en wil het daarom niet aan Lou laten zien. Lou snapt niet waar ze nou zo'n "probleem" van maakt.
Lou heeft dan geen geldzorgen, maar gelukkig is ze absoluut niet. Ze heeft het gevoel niet zichzelf te kunnen zijn bij haar familie. Ze worstelt met de gevoelens die ze voor Anna ontwikkelt. Ze kan toch niet op meisjes vallen? In het verleden was ze met jongens. Daarnaast is haar familie nou niet bepaald ruimdenkend als het op seksualiteit (of klasse) aankomt. Lou is bang wat haar familie zou doen en zeggen als ze toegaf aan haar gevoelens voor Anna.
Als de wereld zou vergaan en onze beschaving ten onder zou gaan, zouden wij tweeën kunnen overleven op vis.
Geen van beide vertelt thuis wat ze overdag zoal doen en het wordt (vooral voor Lou) steeds moeilijker om ongemerkt weg te komen. En dat is best een dingetje aangezien ze steeds meer tijd samen willen doorbrengen. Ze gaan samen vissen, bootje varen, wandelen en genieten van de ondergaande zon en dat alles onder begeleiding van filosofische gesprekken. De inside jokes die ontstaan zijn droog en de spanning die opbouwt is om te snijden. Er is zo veel sfeer, zo veel emotie en seksuele spanning. Wanneer ze samen zijn voelen ze zich het gelukkigst.
Conclusie
Als vuur is een boek waar je de tijd voor wil nemen. Eentje die je niet wil uitlezen omdat het dan echt afgelopen is. De sfeer is zwoel, in beide betekenissen van het woord. De gevoelens, de humor en het tempo maken Als vuur een must-read voor deze zomer! Na dit bijzondere debuut ben ik ook heel benieuwd naar Sara Lövestam's andere boek: Catfish Blues!
* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Reactie plaatsen
Reacties