Vormt een tweeluik met Het licht in jou en mij

Content warning:

Het verhaal

De zestienjarige Asha is dol op paarden. Haar leven draait om het verzorgen en trainen van haar pony Missy en de wedstrijden die ze samen rijden. Wanneer Missy op oudejaarsavond plotseling komt te overlijden, valt Asha’s hele structuur weg en is ze haar beste maatje kwijt. Ze gaat door een donkere periode en twijfelt aan alles in haar leven: vriendschappen, haar achtergrond, haar toekomstplannen en wie ze is. Verwarrend is ook dat ze steeds meer gehecht raakt aan haar sportmaatje Jurre. Uiteindelijk beslist Asha om verder te gaan met een ander paard, maar dat loopt totaal niet zoals verwacht. Komt Asha deze nieuwe tegenslag te boven en vindt ze haar eigen weg?

Een pakkend verhaal over verliezen wat je dierbaar is en je kracht terugvinden. Voor young adults. Eerder verscheen Het licht in jou en mij, het los te lezen verhaal over Asha’s vriendin Anne-Fleur.

Mijn leeservaring

Blijf bij me in het donker is een boek waar ik ontzettend benieuwd naar was. Eerder las ik al het andere boek in dit tweeluik; Het licht in jou en mij. En daar raakte ik al super benieuwd naar Asha. Wat was er met haar aan de hand? Nu is duidelijk wat er al die tijd speelde en waarom Asha zo afwezig was. Een pittig maar mooi verhaal. En het was ontzettend leuk om Anne-Fleur en Elin weer te zien!

Paardenmeisje

Ik ben dus helemaal geen paardenmeisje, maar heb wel altijd enorm respect voor paarden gehad. En na dit boek alleen maar meer! Asha is absoluut een paardenmeisje, maar niet op een irritante manier. Dus als je niet van paarden houdt is dit ook een prachtig verhaal. Ben je echter bang voor paarden, dan kun je Blijf bij me in het donker misschien beter overslaan, er gebeuren namelijk wel een aantal heftige dingen.

Asha is een paardenmeisje waar ik respect voor zou hebben als ze bij mij in de klas zat, niet eentje waar ik me aan zou ergeren. Ze is allesbehalve oppervlakkig en hecht vooral veel waarde aan de speciale vertrouwensband tussen mens en dier. (Dat maakte de dood van haar pony Missy des te verdrietiger...)

Toch was haar paardenliefde misschien ook een uitvlucht. Een manier om niet met drama van leeftijdsgenoten te hoeven omgaan... Hierin maakt ze behoorlijke groei door!

Half-Surinaams

Asha is half-Surinaams en ik vond het prachtig hoe de Surinaamse cultuur door Blijf mij me in het donker zat verweven. Zo spreekt ze volwassenen altijd met 'u' aan en vraagt ze haar vrienden hetzelfde te doen, is ze altijd beleefd en spreekt ze altijd met twee woorden. Dat klinkt misschien wat ouderwets maar ik zie het als een teken van respect. Ook komen er allerlei Surinaamse gerechten voorbij en krijgt ze van haar oma een Wasi. Er werd al behoorlijk goed omschreven wat een Wasi is en waarom het gebruikt wordt. Maar ik heb na het lezen van die scène nog verder op internet gelezen omdat ik benieuwd was. Wat een fascinerend iets zeg!

Daarbij heeft ze het als kind altijd moeilijk gehad met het feit dat niemand op school er uit zag als zij. Niemand had haar huidskleur, niemand haar mooie haren. Dat is een van de redenen waardoor ze zo dol op paarden is (geworden). Die beoordelen niet op je uiterlijk. Doen geen aannames. Die oordelen op basis van je energie en energie liegt niet.

Depressie of rouw

Blijf bij me in het donker liet een beetje in het midden of Asha depressief is of dat ze 'gewoon' rouwt. En dat vond ik wel een mooie keuze. Zo kan iedereen het zelf interpreteren. Ook hier hadden haar opvoeding en achtergrond invloed op de manier waarop ze als gezin met de situatie omgingen. In een wit gezin zou ze misschien al redelijk vlot naar de psycholoog zijn gesleept. En daar is in principe niks mis mee. Maar hier werd het eerst een tijd aangekeken. Dingen werden als gezin besproken, iedereen doet zijn zegje over wat zij denken dat het beste is. Daarbij vond ik het bijzonder hoeveel inspraak haar opa en oma hadden (iets wat voor mij persoonlijk ondenkbaar is). Ze wonen bij Asha thuis en hebben een flinke vinger in de pap, vooral haar oma. Beide dringen aan om haar een Wasi te geven om haar te helpen met het verwerken van de dood van haar pony en (boze) geesten bij haar vandaan te houden. Zodat ze Missy echt kan loslaten en verder kan met het verwerkingsproces. Een bijzondere invalshoek maar wel een hele mooie. Ook wordt geopperd of ze misschien professionele hulp nodig heeft en ik ben blij dat het wel is genoemd, ook al is er een andere beslissing genomen.

Uitputting

Op een gegeven moment moet Asha toch weer naar school. In Het licht in jou en mij zagen we al dat Asha een poosje afwezig was en toen ze wel weer naar school ging, er niet bepaald bij was met haar hoofd. Ze was heel vlak en kwam erg moe over. Nu snap je als lezer waarom. Op meerdere plekken werd goed beschreven hoe uitputtend sociale interactie is. Dit geldt als je fysiek niet fit bent, maar als het mentaal niet lekker gaat net zo goed! Daarbij kan je lijf ook uitgeput voelen als je depressief bent. Om nog maar te zwijgen over de watten in je kop...