Toen ik Liefde is voor losers zag staan in de zomercatalogus was ik enthousiast. Meer dan enthousiast. Dit klonk GE-WEL-DIG!! En oh ik had gelijk. Dit boek is perfect voor een warme zomerdag.

Het verhaal

Verliefdheid, dat is helemaal niks. Dat doe je jezelf toch niet aan? Maar Phoebe komt erachter dat het nou niet bepaald een keuze is in "Liefde is voor losers', een LGBTQ Young Adult-boek in de traditie van Bridget Jones.

De vijftienjarige Phoebe vindt dat liefde maar voor losers is. Ze gaat er niet aan beginnen. Tenminste, dat denkt ze. Totdat ze Emma ontmoet, die al haar plannen en theorieën in de war schopt. Vlijmscherp en hilarisch schrijft Phoebe haar kijk op het leven en wat haar overkomt op in haar dagboek. Ze is de volgende in een reeks sterke vrouwen als Bridget Jones en Georgia Nicholson, maar dan van nu.

Mijn leeservaring

Liefde is voor losers las heerlijk weg. Hoofdstukken heeft dit boek niet en dat was even wennen. Maar het stoorde me totaal niet. Het is namelijk helemaal in dagboek vorm!

En gelukkig begon niet elk stuk met 'lief dagboek'. Dat was behoorlijk irritant geweest. Het is meer een uitlaatklep van hoofdpersonage Phoebe. Alles wat ze denkt komt op papier en dat was behoorlijk grappig! Ook was het even wennen dat er dus geen dialoog was. De boeken die ik lees bevatten vaak véél dialoog. Maar hierbij is het 90% Phoebes gedachten en 10% uitgeschreven dialoog. Zoals in een script.

Persoon A: blablabla

Persoon B: blablabla

Phoebe is met haar 15 jaar wat jonger dan ik gewend ben. De meeste boeken die ik lees hebben personages tussen de 17 en 25. Phoebe kwam me dan ook erg jong over. En ik vind het lastig inschatten of haar gedrag passend was bij een vijftienjarige of dat ze sowieso wat jong en naïef is voor haar leeftijd. Haar vriendin Polly kwam mij namelijk wel wat ouder over.

Polly en zij hebben dikke ruzie. Polly heeft voor het eerst een vriendje en heeft opeens geen tijd meer voor Phoebe. Alles wat ze zegt heeft te maken met Tristan, haar vriendje. Phoebe reageert misschien wat overdreven maar het laat wel een veel voorkomend probleem zien. Een balans vinden tussen je grote liefde en je vrienden kan soms best lastig zijn!

En Polly is niet de enige op wie Phoebe boos is. Ze is namelijk ook boos op haar moeder. Als arts bij artsen zonder grenzen is ze vaak maanden weg. Grote stukken van haar leven groeit ze op zonder aanwezige moeder. En een vader heeft ze niet. Ook dit is een pittig onderwerp! Phoebe heeft het er moeilijk mee maar wil dit niet laten blijken. Ze heeft rake, soms ietwat gemene, opmerkingen die anderen van hun stuk brengen met hier en daar een puberale uitbarsting. Gelukkig kan Kate (haar peetmoeder/moeders beste vriendin) er goed mee omgaan en is zij wél aanwezig. Kate is haar tweede moeder en kan met al haar problemen bij haar terecht.

Wibke Brueggemann heeft geweldige humor. Het hele boek staat vol droge soms scherpe opmerking. Maar ik had gehoopt op meer liefde! Het boek wordt verkocht als een LGBTQ Young Adult. Maar het duurde best wel lang voor Phoebes liefdesleven aan bod kwam. Het was een prachtig verhaal, dat zeker wel. Maar ik had gehoopt op meer gay liefde. Wel was het interessant te lezen hoe Phoebe er achter komt dat ze op meisjes valt. Dit wist ze volgens mij nog niet helemaal. Ze bleef heel lang wegrennen voor haar gevoelens en van mij had ze er best wat eerder aan mogen toegeven. Desondanks was het een heerlijk verhaal!

Conclusie

Liefde is voor losers is een hilarisch verhaal voor de wat jongere YA lezers. Een verhaal over volwassener worden, je eerste baantje, je eerste echte crush en over opgroeien zonder aanwezige ouders. Luchtige en serieuze onderwerpen worden aangepakt met een flinke dosis humor. Door de korte dagboekfragmenten en lijstjes is dit een boek die ik niet weg kon leggen. Een heerlijk fluffy verhaal voor een warme zomerdag!

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.