Recensie: Recept voor een regelrechte ramp - Linda van de Pol
Omslag door Caren Limpens
Het verhaal
Hilarisch meidenboek van Nederlandse bodem over de baktrend onder jongeren.
Guusje heeft een grote passie voor bakken, én ze heeft talent. Haar ouders hebben echter andere toekomstplannen voor haar. In het diepste geheim geeft Guusje zichzelf op voor een bakwedstrijd in Parijs. Ze is van plan stiekem weg te glippen van haar schoolreisje om mee te kunnen doen aan de wedstrijd. Maar met Guusjes talent voor pech en vergissingen komt ze niet in Parijs, maar heel ergens anders terecht…
Mijn leeservaring
Ik zou dit boek aanraden aan meiden van ongeveer 10 tot 13 jaar. Ik had dit boek zo ontzettend fantastisch gevonden toen ik die leeftijd had. Maar ook nu heb ik genoten. Het was een tijdje geleden dat ik zo'n 'meidenboek' las, dus ik moest even wennen aan de jonge toon. Maar het is perfect voor de doelgroep!
'Ja, mam, ik heb echt alles bij me,' verzeker ik haar. Mama kijkt me vragend aan. 'Ook je toilettas? Want die zag ik vanmiddag nog boven aan de trap liggen.'
'Jaha, die heb ik ook.' Toch? Even denken... volgens mij wel.
En nu is het papa's beurt om te twijfelen aan mijn kennis van baggage inpakken. 'En heb je er ook spullen ingestopt? Tandenborstel, tandpasta, shampoo.'
Ik schiet van verontwaardiging in de lach. 'Ik zou toch wel gek zijn als ik een lege toilettas mee zou nemen?' Mama wisselt snel een blik met papa.
ADHD
Het wordt nooit benoemd maar voor mensen als ik is het overduidelijk. Guusje heeft ADHD. Ik heb voor verschijning met de auteur gesproken. Linda gaf aan geen fan te zijn van labels, daarom benoemt ze het nooit expliciet in haar boeken. Ze houdt er niet van dat mensen in hokjes worden gestopt maar ze snapt wel dat een diagnose heel erg kan helpen. Vooral ook met schoolgang, zodat je waar nodig extra tijd/hulp/begeleiding kunt krijgen. Want ons systeem is helaas zo dat je vaak geen extra hulp krijgt zonder diagnose...
Ik hoop dat neurotypische mensen Guusje niet irritant vinden. Ik snapte waarom ze bepaalde keuzes maakte of dingen deed op haar manier. Maar als je niks van ADHD weet kan dit misschien voor verwarring zorgen. Ik hoop gewoon dat mensen Guusje met een openheid willen leren kennen. En haar niet bij voorbaat afschrijven.
Bakken
Ik vond de representatie heerlijk. Guusje is chaotisch, druk, gezellig, creatief, expressief en houdt er niet van als mensen zeggen wat ze moet doen. En ze is gek op bakken. Dat is haar passie. En zo'n beetje het enige moment waarop haar hoofd kalm is en ze zich goed kan concentreren. Het valt me op hoeveel mensen met ADHD ook bakken. Zowel fictieve personages als echte mensen waaronder ikzelf. Eind basisschool had ik nog geen diagnose of medicatie en bakken was mijn coping mechanism. Op die manier kon ik een momentje rust inbouwen en even ontsnappen aan de chaos. Bakken is heerlijk overzichtelijk. Het spullen klaarleggen, precies afmeten, de voorgeschreven stappen nalopen. En je hebt ook nog iets moois en lekkers aan het einde. Driedubbele dopamine kick!!
Veranderingen
Nou heet dit boek 'recept voor een regelrechte ramp' en die titel is heel passend. De dingen gaan namelijk totaal niet volgens plan. En Guusjes eerste reactie op deze grote veranderingen is paniek. En dat voelde ik diep in mijn botten. Ik wilde haar zo graag en knuffel geven! Ik heb een bizarre beschermingsdrang, alsof Guusje mijn kleine zusje is haha. Maar ik ben ook heel trots op haar. Ze herpakt zich. Vindt een manier. En gaat haar dromen achterna.
Conclusie
Wil je weten welke drama's er in dit boek ontvouwen? Ga hem dan lekker lezen. Hij is niet zo dik en leest vlot. Ik hoop dat jij Guusje ook in je hart zult sluiten en na het lezen van dit boek wat meer begrip en geduld zult hebben met ADHD'ers. Toen ik ongeveer zo oud was als Guusje zag ik nooit boeken met meiden die op mij leken. Ik ben blij dat jeugd die representatie nu wél heeft!
* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Reactie plaatsen
Reacties