Na Robijnrood te hebben gelezen kon ik natuurlijk niet wachten om in deel twee te beginnen. Hoe zou het verder gaan met Gwendolyn en Gideon. Ik las het boek en concludeerde dat deel twee nog beter was dan deel één. En meestal vind ik deel twee het minst leuke deel in een trilogie. Let op! Deze recensies kan spoilers bevatten als je robijnrood nog niet gelezen hebt.

Het verhaal

Gwendolyn komt uit een heel bijzondere familie. Al eeuwenlang wordt het tijdreisgen doorgegeven en Gwen is degene die dit gen heeft geërfd. Het is alleen helemaal niet zo leuk als ze had verwacht.

Ze moet allerlei ouderwetse dansen leren, ze moet weten hoe je op een soiree beschaafd met je waaier wappert (helemaal niet makkelijk!), ze moet extra geschiedenislessen volgen en dan moet ze ook nog een geheimzinnige opdracht vervullen. Het enige pluspuntje is dat ze tijdens haar tijdreizen mooie kostuums aan mag. O ja, en Gideon, haar superknappe tijdreisgenoot, is ook wel een groot pluspunt!

Een hilarisch tijdreisverhaal over de sympathieke Gwendolyn, de arrogante Gideon, de grappige waterspuwersgeest Xemerius en Gwens beste vriendin Leslie.

Mijn leeservaring

Zoals ik in de intro al zei vind ik dit boek nog leuker dan het eerste deel. De opbouw is bijna hetzelfde als in Robijnrood. Het begint met een korte samenvatting van deel één, wat vooraf ging. Daarna de proloog met Lucy en Paul. Het verhaal is weer opgedeeld in hoofdstukken en voorafgaand aan elk hoofdstuk een stukje uit de analen. Aansluitend de epiloog met Paul. En tenslotte een lijst met personages, waar en wanneer ze leefden.

Wat maakte dit boek voor mij dan zo veel leuker? Nou, als Gwen en Gideon na een van hun missies/tijdreizen terugspringen in een kerk. Ontmoet Gwen daar een spookdemon genaamd Xemerius. Naast geesten kan ze namelijk ook demonen zien. Maar Xemerius is niet kwaadaardig hoor! Hij is juist een van de liefste grappigste wezentjes die ik ben tegengekomen in YA-boeken. Oké, hij is een beetje aanhankelijk en heeft commentaar op alles. Maar dit vond ik juist heel grappig. 

Samen met Leslie en Xemerius proberen ze het raadsel verder op te lossen. Wat gebeurt er als de bloedcirkel sluit?

"De geheime code in het boek is een leuke touch!"

Na de epiloog staat een code geschreven. Deze kun je ontcijferen! Het is even zoeken maar het is gelukt. Een hele leuke toevoeging! Een onverwachte wending die zorgt voor nieuwsgierigheid.  Ik kan niet wachten om in deel drie te beginnen. 

Conclusie

Als je dit boek leest kun je niet meer stoppen! Zorg er dus voor dat je het derde deel van de edelsteentrilogie in huis hebt. Saffierblauw was een boek met heerlijk bijdehante personages, liefde, vriendschap en een vleugje magie. Een aandader voor jong en oud en de perfecte boekentip voor je jongere zusje.