Titel | The iron sisters |
Auteur | Tracy Banghart |
Vertaling | Ans van der Graaff |
Uitgeverij | Young & Awesome |
Toen ik de catalogus van Leopold bekeek zag ik dit boek staan. De titel sprak me aan, de omslag zag er tof uit. En toen ik de synopsis las was ik verkocht. Ik hou van verhalen met royals en dit boek heeft me absoluut niet teleurgesteld.
Het verhaal
Twee zussen. Een kroonprins. Een vernietigende keuze.
Serina heeft zich jarenlang voorbereid om een Grace te worden, voorbestemd voor een leven aan de zijde van de kroonprins. Totaal onverwacht kiest hij voor Serina’s rebelse zusje. Nomi belandt in een leven dat ze nooit heeft gewild: achter de paleismuren. Ze moet zich voegen naar de wensen van de prins in de hoop dat ze haar zus ooit weer terug zal zien. Ze weet niet dat Serina naar een gevangeniseiland is gestuurd, waar slechts weinigen overleven…
Mijn leeservaring
Boeken over royals zijn mijn guilty pleasure. Ik hoopte op een boek in de sferen van 'de selectie' van Kiera Cass. Maar dit was niet helemaal zo. Het had er zeker trekken van. Maar de tweede verhaallijn was compleet anders. (Hier kan ik helaas niks over zeggen zonder te spoileren..)
Het boek wordt geschreven vanuit een personaal perspectief. Er is geen ik-persoon maar de schrijver is absoluut niet alwetend. We volgen afwisselend Nomi en Serina. Dit begint als één verhaal maar al snel ontstaan er twee verhaallijnen. Dit maakt het interessant.
Tracy laat je vaak hangen met een cliffhanger. En omdat er eerst een hoofdstuk van de andere zus komt, wil je doorlezen om er achter te komen hoe het afloopt. Door de wisseling blijft het extra spannend en verslapte mijn aandacht geen moment. "Just one more chapter" is in dit boek onmogelijk. Je wil er minstens twee. En het liefst lees je het boek gewoon in één keer uit. Dat heb ik tenminste wel gedaan. Ik kon hem gewoon niet wegleggen. En dan dat einde. Wat een cliffhanger. Het is duidelijk dat er een deel twee moet komen! We kunnen dus over een tijd terugkeren naar deze wereld en de bijzondere zussen. Ik kan niet wachten.
"Nee. Het is geen keus als je niet de vrijheid hebt om nee te zeggen. Een ja betekent niets als dat het enige toegestane antwoord is!"
Banghart heeft goed over haar plot nagedacht. Goed nagedacht over hoe de personages zich zouden ontwikkelen. Dit is namelijk een groot aspect in het verhaal. De groei en ontwikkeling van de personages. Serina krijgt ballen en leert voor zichzelf op te komen. Nomi leert hoe ze haar woede in toom moet houden. Of nouja, dit probeert ze. De zussen zijn erg verschillend. Toch vragen ze zich steeds af wat de ander zou doen. Ook al zijn ze gescheiden, of misschien juist omdát ze gescheiden zijn, ze krijgen meer en meer waardering voor elkaar. Hun krachten en hun zwaktes. Een hele mooie ontwikkeling.
Conclusie
Een heel mooi verhaal waarin veel vragen worden gesteld. Wie kunnen ze vertrouwen. In hoe verre kloppen de verhalen die ze vroeger altijd hebben gehoord. Waarom speelt de kroonprins een spelletje met zijn graces. Zullen ze de liefde vinden? En nog veel belangrijker, zullen ze elkaar ooit terug zien?!! Een heerlijk boek vol drama, vriendschap, liefde en groei. Ik kan niet wachten tot deel twee uit komt!!
Reactie plaatsen
Reacties