Hoe ga je door met je leven als je dood had kunnen zijn
Titel | Zij ging dood en ik bleef leven |
Auteur | Mary Crockett |
Vertaler | Franneke Cnossen |
Uitgeverij | Young & Awesome |
Hoe ga je door met je leven als je dood had kunnen zijn. Hoe ga je om met het schuldgevoel. De rouw. Hoe ga je je leven leven. En dan wordt je ook nog eens verliefd. Complexe gevoelens en een voorspelbaar einde. Dit boek was niet wat ik er van had verwacht.
*TRIGGER WARNING* : miskraam, seksueel misbruik, verliezen van een dierbare
Het verhaal
Indrukwekkende YA-roman over het overleven van een tragedie.
Ik was een van de vijf. De vijf meisjes die Kyle die dag appte. De meisjes die het geweest hadden kunnen zijn. Jamie was de enige die antwoordde. En nu is ze er niet meer.
Een jaar geleden ben ik ternauwernood aan de dood ontsnapt. Als ik met Kyle had afgesproken, had míjn gezicht op de herdenkingsposters gestaan. Maar ik leef nog. Ik kan dansen, verliefd worden, nadenken over de toekomst. En Jamie niet. Hoe moet ik verder leven, nu ik weet dat ík het had kunnen zijn? En hoe kan ik nu uitgerekend verliefd zijn op Jamies vriendje Charlie?
Mijn leeservaring
Zij ging dood en ik bleef leven viel me helaas een beetje tegen. Ik miste bepaalde dingen. Ik had bijvoorbeeld meer complexe gevoelens verwacht en meer inzicht in die gevoelens.
Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Dit is de stijl waarin ik meestal lees. Maar het gekke is dat we de naam van de hoofspersonage in zij ging dood en ik bleef leven niet weten! Als de ik-persoon wordt aangesproken is dit altijd met een bijnaam.
De eerste helft van het boek is erg traag en er gebeurt weinig. Ik had moeite om door te lezen ondanks de korte hoofdstukjes. Ik snap niet waarom het verhaal zo traag op gang kwam. Want zo veel achtergrond informatie is er niet gegeven. De personages místen zelfs een bepaalde diepte. Ik wilde weten waar ze vandaan kwamen. Hoe ze zich vroeger gedroegen. Het was net iets te oppervlakkig. De personages voelden niet helemaal echt.
'Ik' is bang voor de dood. Elke dag kan haar laatste zijn.
En dat onderwerp leek me nou juist zo interessant. Het schuldgevoel, de angst. 'Ik' bleef leven. Waarom reageerde Jamie. Waarom heeft 'ik' niet gereageerd. Hoe gaat 'ik' daar mee om. Stopt ze haar gevoelens weg of wordt ze boos. Is ze bang of verdrietig. In de eerste helft van het boek was hier aandacht voor. Maar niet zo veel als ik zou willen. Ik miste ook hier die diepgang.
Het tweede deel van het boek ging vooral over de romance van Charlie en 'ik'. Kunnen ze dit wel maken. Wat zou Jamie vinden. Zijn ze al wel klaar om hun hart open te stellen. Wanneer heb je de dood van je vriendin nou verwerkt? Wanneer is het tijd om door te gaan. Je wil haar niet vergeten maar je wil ook gelukkig zijn. Tja, wat doe je dan. Ook hier kwam weer survivers guilt bij kijken. Zowel van Charlie als van 'ik'. Charlie voelt zich schuldig omdat hij Jamie niet heeft kunnen beschermen. 'Ik' voelt zich schuldig omdat zij het had kunnen zijn. Charlie zit nog flink in de rouw en is vooral erg boos. Boos op dader Kyle, boos op zichzelf. In zijn woede zegt hij gemene dingen tegen 'ik' of hij zegt juist helemaal niks en sluit haar buiten. De complicaties die ontstaan zijn interessant maar ook wel voorspelbaar.
Hoe ga je door met je leven als je iemand hebt verloren. Hoe lang blijf je boos. Wanneer kun je het accepteren. Kun je überhaupt iemand vergeven?! In dit boek zitten zo veel vragen. Zonder dat er echt antwoord op komt. En dat is niet erg. Het geeft de lezer juist ruimte om er zelf over na te denken. Dat vond ik een fijn aspect aan het boek. Het zette me aan het denken. En om eerlijk te zijn. Ook ik heb geen antwoorden. Ik denk dat niemand die heeft.
Conclusie
Zij ging dood en ik bleef leven viel een beetje tegen. De verhaallijn was erg voorspelbaar en het verhaal kwam traag op gang. De personages misten een bepaalde diepte. Toch was het geen slecht verhaal. Mary Crockett heeft zo veel vragen in het verhaal geweven. Vragen waar ik over ben gaan nadenken. Vragen waar ik geen antwoord op heb. Het was interessant om over het leven te filosoferen, maar ik zou dit boek niet opnieuw lezen.
* Van dit boek heb ik een recensie exemplaar ontvangen. Dit beïnvloed mijn mening niet
Reactie plaatsen
Reacties