Na de zomer waarin alles veranderde te hebben gelezen, moest ik weten hoe het verder zou gaan. Nou ben ik zoals jullie weten altijd een beetje huiverig voor deel 2 in een trilogie. En ook al heeft deze serie een tweede-deel-dip, ik vond het een prachtig verhaal!

Content warning: dood van een ouder/dierbare, kanker, rouwverwerking, begrafenis, alcohol consumptie, gescheiden ouders

** Deze recensie bevat spoilers over deel 1, lees dus eerst het boek voordat je deze recensie leest! **

Het verhaal

Susannah, de moeder van de twee jongens, wordt ziek en Conrad sluit zich af voor iedereen, en vooral voor Belly. Alles wat goed en vertrouwd was aan de zomers in Cousins Beach heeft haar glans verloren. Als Jeremiah belt met de mededeling dat Conrad verdwenen is, weet Belly wat haar te doen staat. Ze keert terug naar het strandhuisje, waar ze overweldigd wordt door alle mooie, maar ook pijnlijke herinneringen.

Als deze zomer echt de laatste zomer is, dan moet hij eindigen op de plek waar het allemaal begon: Cousins Beach.

Mijn leeservaring

Ik had erop gerekend dat dit verhaal zich weer afspeelde tijdens een hele zomer. Maar nee! Dit boek beslaat een veel kortere tijdsperiode. Namelijk 3 tot 7 juli. En dat was eigenlijk wel verfrissend. Ook lezen we dit keer vanuit het perspectief van Jeremiah.

Wat ik niet had verwacht was hoe heftig dit boek zou zijn. Lang niet zo fluffy als deel 1. Vrijwel het hele boek ging erover dat Susannah was overleden. Dus als het overlijden van een dierbare triggerend voor je is, kun je dit boek misschien beter niet lezen. (En deze recensie misschien ook niet).

Rouw is iets persoonlijks. Iedereen gaat anders met verdriet om, iedereen rouwt op een andere manier. Het voelde heel persoonlijk om over de rouwervaring van deze personages te lezen. Vooral ook de gedachten van Jeremiah. Maar door vanuit zijn perspectief te lezen werden er wel dingen duidelijk, het voegde echt iets aan het verhaal toe!

Het is uit tussen Belly en Conrad. En dat maakte de situatie soms wat ongemakkelijk. Belly worstelt met haar gevoelens. Wie vind ze nou leuk. Wil ze Conrad achter zich laten? Zo ja, hoe dan?! Ze heeft afsluiting nodig maar weet niet hoe ze die kan krijgen. Gelukkig biedt Jeremiah haar een kans. Conrad is weggelopen van zomerschool en niemand weet waar hij is. Jer en Belly gaan samen op zoek. Tijdens de zoektocht hebben zowel Jeremiah als Belly flashbacks. Naar toen ze nog kinderen waren en naar Susannah's laatste weken. Door de flashbacks begon ik de personages beter te begrijpen. Snappen waaróm ze bepaalde keuzes maakten en maken. 

Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar alle personages het hebben gehad. De keuzes die werden gemaakt waren soms logisch, soms ook niet. Maar ik snapte de gedachtegang. Had ik dezelfde keuzes gemaakt? Nee. Maar dat geeft niet. Ik begreep waar de personages vandaan kwamen. Wat hun motiveerde. Er gebeurt dit boek een hele hoop, en dat wil ik niet spoilen. Dus ga het vooral zelf lezen. Maar weet dit; ook al is er ruzie en wrijving, de personages groeien en leren van elkaar en door elkaar. En dat was mooi om te zien. 

Conclusie

Een boek vol rouwverwerking. Als je de omslag ziet verwacht je een fluffy zomerboek. En in zekere opzichten is het dat ook. (Liefdesdriehoek, strandhuisje, zee, vrienden, familie). Maar dit boek is zo veel meer. Het had behoorlijk veel diepgang. De personages waren nog beter uitgewerkt en uitgediept, de verhaallijn was zwaarder. De onderwerpen heftig. Om te zeggen dat ik heb genoten voelt een beetje raar dus zeg ik dit. Ik vloog door het boek heen, ik werd erin gezogen en kon niet meer stoppen met lezen. Ik heb gelachen, was geschokt, ben boos geweest en verdrietig. Huilen deed ik niet, maar ik heb een hoop gevoeld. Ik ben benieuwd hoe het laatste deel in deze trilogie uitpakt!

* Van dit boek heb ik een recensie exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.